திருக்குறள்
-சிறப்புரை
:1106
உறுதோறு உயிர்தளிர்ப்பத் தீண்டலால் பேதைக்கு
அமிழ்தின் இயன்றன தோள்.---- ௧௧0.௬
இவளோடு கூடிக்களிக்கும் தோறும் என் உயிர் செழிப்பதால்
இவளுடைய தோள்கள் அமிழ்தத்தால் செய்யப்படனவாதல் வேண்டும்.
“புல்லென் மாலையும் இனிது மன்றம்ம
நல்லக வனமுலை அடையப் புல்லுதொறு
உயிர்குழைப்பு அன்ன சாயல்
செயிதீர் இன் துணை புணர்ந்திசினோர்க்கு.” ---அகநானூறு.
நல்ல மார்பகத்தே உள்ள அழகிய முலையைப் பொருந்தப்
புணருந்தொறும் உயிர் குழைவது போலும் மென்மை வாய்ந்த குற்றமற்ற இனிய துணைவரைக்
கூடியிருப்போர்க்கு, பொலிவுபெற்ற இம் மாலைப் பொழுதும் உறுதியாக இனிதாகும்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக