தன்னேரிலாத
தமிழ்-206.
” நள்ளென்றன்றே யாமம் சொல்
அவிந்து
இனிது அடங்கினரே மாக்கள்
முனிவு இன்று
நனந்தலை உலகமும் துஞ்சும்
ஓர் யான் மன்ற துஞ்சாதேனே.” –குறுந்தொகை, 6.
நள்ளிரவின் நடுக்கூறாகிய
யாமப் பொழுது ; நள் என்ற ஓசை உடையதாக உள்ளது; மக்கள் பேச்சொழிந்து வெறுப்பின்றி
இனிமையாக உறங்குகின்றனர்; அகன்றஇடத்தையுடைய உலகில் உள்ள உயிர்களும் இனிது துயில்கின்றன ; உறுதியாக யான் ஒருத்தியே
உறக்கமின்றித் தவிக்கிறேன். –தலைவி, தோழிக்குக் கூறியது.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக