திருக்குறள்
-சிறப்புரை
:1116
மதியும் மடந்தை முகனும் அறியா
பதியிற் கலங்கிய மீன். ------ ௧௧௧௬
விண்மீன்கள், நிலவுக்கும் நிலவைப்போல் ஒளிவிடும் என் காதலியின் முகத்திற்கும் வேறுபாடு அறியாது கலங்கித்
திரிகின்றன.
“நுதலும் முகனும் தோளும் கண்ணும்
இயலும் சொல்லும் நோக்குபு நினைஇ
ஐ தேய்ந்தன்று பிறையும் அன்று
மைதீர்ந்தன்று மதியும் அன்று.” ----கலித்தொகை.
தலைவன் என் அருகே வந்து, நுதலையும் முகத்தையும் தோளையும் கண்ணையும் சாயலையும்
சொல்லையும் நோக்கி….. நின் நுதல் கண்டார் வியக்குமாறு தேய்ந்தது
ஆயினும் பிறையும் அன்று ; நின் முகம் மறுவற்றுலது ஆயினும் மதியும்
அன்று என்று மேலும் பலவாறு பாராட்டிக் கூறினான்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக