திருக்குறள் -சிறப்புரை
:1064
இடமெல்லாம் கொள்ளாத் தகைத்தே இடமில்லாக்
காலும் இரவொல்லாச் சால்பு.----- ௧0௬௪
இரந்துண்டு வாழும் அவலநிலைக்கு ஆளான போதும், பிறரிடம் சென்று இரந்து நிற்காத
மேன்மைக்குணம், அகன்ற இவ்வுலகமெல்லாம் கொள்ளாத அளவு பெருமை உடைத்து.
” திருத் தன்னை நீப்பினும் தெய்வம் செறினும்
உருத்த மனத்தோடு உயர்வு உள்ளின் அல்லால்
அருத்தம் செறிக்கும் அறிவிலார் பின் சென்று
எருத்து இறைஞ்சி நில்லாது மேல். “ -----நாலடியார்.
திருமகள் தன்னைக் கைவிட்டாலும் தெய்வம் சினந்து
வருத்தினாலும் அயராது மனத்துள் தம் (தன்மான
வாழ்வை) மேன்மையை நினைப்பதே யல்லாமல், வீணே
பொருள் சேர்த்துவைத்திருக்கும் அறிவிலார் பின் சென்று, இரந்து நிற்கமாட்டார் மேலானவர்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக