சான்றோர் வாய் (மை) மொழி :
96. பட்டறிவியச் சிந்தனைகள். ஜீன் பால் சார்த்ரே (Jean
Paul Sartre -1905 – 1980. ) (1946; Existentialism
and Humanism).
”ஜீன்-பால் சார்த்ரே, பிரெஞ்சு தத்துவஞானி, நாவலாசிரியர் மற்றும் நாடக
ஆசிரியர், 20 ஆம் நூற்றாண்டில் இருத்தலியல்வாதத்தின் முன்னணி
விளக்கமாக அறியப்பட்டவர். 1964 இல் இலக்கியத்துக்கான நோபல்
பரிசை நிராகரித்தார்.”
இருபதாம் நூர்றாண்டின் தொடக்கம்
அறிவியல் கண்டுபிடிப்புகளால் புத்தொளிப் பெற்றுத் திகழ்ந்தது. வனிகம் பெருகியது; மக்கள்
கலப்பு மிகுந்தது ; சமுகப் பிரச்சினைகள் மலிந்தன ; புதிய பிரச்சினைகள் முளைத்தன ; பழைய தத்துவங்கள் எடுபடவில்லை. ; புதிய சிந்தனைகள்
தேவைப்பட்டன.
புதிய தத்துவங்களில் “உடன்படுத்தியம், இருப்பியம்”
(Existentialism and Humanism) இத் தத்துவங்கள் இயக்கங்களாகச் செயல்பட்டன.
உடன்படுத்தியம்:
இயற்கையை மனித வாழ்விற்கு எவ்வெவ்வாறு
உடன்படச் செய்வது என்பதாம். அறிவியலின் துணைகொண்டு இயற்கையை ஆக்கச் சக்திகளுக்கு மாற்றுவது.
இருப்பியம் :
மனிதனின் இருப்பு நிலையையும்
அவனுக்கிருக்கும் பிரச்சினைகளையும் முதன்மையாகக்கொண்டது. தன் இருப்பு நிலையைக் கொண்டே
மனிதன் பிறவற்றையெல்லாம் மதிப்பீடு செய்கிறான். தன் பிரச்சினைகளைத் தனக்குள்ள வாய்ப்புகளைக்கொண்டு
மனிதன் தானே தீர்த்துக் கொள்ளவேண்டும் என்பதே இதன் அடிப்படை.
இயக்கங்களின் நோக்கம் :
இவ்விரு இயக்கங்கள் சமுக மறுமலர்ச்சி, சமுக வாழ்வு
என்பதைக் குறியாகக் கொண்டவை. சமுகப் பொருளாதாரப் பிரச்சினையே முதலிடம் பெறுகிறது. சொர்க்கமா…நரகமா..? என்ற கற்பனை வாதப் பிரச்சினைக்கு இங்கு இடமில்லை.
வாழ்வா..... சாவா…. வளமா …..வறுமையா …..? என்ற மனித வாழ்வின் உண்மைப் பிரச்சினைகளே
ஆய்விற்குரியன.
இவர் தத்துவங்களின் மையக் கருத்து, மானுடமே. “மனிதன்
பிறக்கின்ற அந்த நொடியில் மட்டுமே உரிமைப் பறவையாக இருக்கின்றான் ; பிறந்த மறுநொடி
முதல் சமுதாயச் சிறையில் அடைப்பட்டு, கூண்டுப் பறவையாகின்றான்” என்று ரூசோ கூறிய கருத்துகள்
இவரிடம் எதிரொலிக்கின்றன.
“ மனிதன் தானாக தனக்காக உரிமையோடு வாழ வேண்டும் என்பதே சார்த்ரேயின்
மானுட வாழ்க்கை நெறி.
”
பேருண்மையின் கூறாக மனிதன் இருக்கிறான் என்ற கருத்தை மறுத்து ; மனிதன் இருப்பால்தான்
பேருண்மைப் பொருளுடையதாகின்றது” என்கிறார்…….. தொடரும் ..
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக