தன்னேரிலாத தமிழ் –303

 

தன்னேரிலாத தமிழ் –303.

நெருநல் உளனொருவன் இன்றில்லை என்னும்

பெருமை உடைத்திவ் வுலகு. –குறள்.336.

 

“காடு முன்னினரே நாடு கொண்டோரும்

நினக்கும் வருதல் வைகல் அற்றே..” புறநானூறு:359.

 

“சமரசம் உலாவும் இடமே

நம் வாழ்வில்காணா (சமரம்)

 

ஜாதியில் மேலோர் என்றும் தாழ்ந்தவர்

தீயோர் என்றும் பேதமில்லாது

எல்லோரும் முடிவில் சேர்ந்திடுங்காடு

தொல்லை இன்றியே தூங்கிடும் வீடு

உல்லினிலே இதுதான் (நம் வாழ்வில்)

 

ஆண்டி எங்கே அரசனும் எங்கே?

அறிஞன் எங்கே அசடனும் எங்கே?

ஆவி போனபின் கூடுவார் இங்கே

ஆலையினாலே இதுதான் (நம் வாழ்வில்)

 

சேவை செய்யும் தியாகி சிங்கார போகி

ஈசன் பொற்பாதம் தன்னை நாடிடும் யோகி

எல்லோரும் இங்கே ஒன்றாய் உறங்குவதாலே

உண்மையிலே இதுதான் (நம் வாழ்வில்)

---கவிஞர் அ. மருதகாசி, படம்: ரம்பையின் காதல், 1956.

 

 

களப்பாள்----- kalappal



Last 7 days

Views

6224

22 Jul23 Jul24 Jul25 Jul26 Jul27 Jul28 Jul050100150200

22 Jul 2021, 05:30:00	171
23 Jul 2021, 05:30:00	27
24 Jul 2021, 05:30:00	62
25 Jul 2021, 05:30:00	70
26 Jul 2021, 05:30:00	78
27 Jul 2021, 05:30:00	177
28 Jul 2021, 05:30:00	37

தன்னேரிலாத தமிழ் –302

 

தன்னேரிலாத தமிழ் –302.

மிகுதியான் மிக்கவை செய்தாரைத் தாம்தம்

தகுதியான் வென்று விடல். –குறள்.158.

 

“பணம் பந்தியிலே குணம் குப்பையிலே –இதை

பார்த்து அறிந்து நடக்காதவன் மனிதனில்லே

பிழைக்கும் மனிதனில்லே!

ஒண்ணும் தெரியா ஆளானாலும் பணமிருந்தாலே –அவனை

உயர்த்தி பேச மனிதர்கூட்டம் நாளும் தப்பாதே

என்ன அறிவு இருந்திட்டாலும் பணமில்லாத ஆளை- உலகம்

எந்த நாளும் மனிதனாக மதிக்க மாட்டாதே (பணம்)

 

ஆளை ஆளு புகழ்வதெல்லாம்பணத்துக்காகத்தான்-பணம்

அகன்றுவிட்டால் புகழ்ந்த கூட்டம் இகழும் உன்னைத்தான்

ஏழ்மை நிலை வந்தால் நேசர் யாரும் இல்லை- இதை

எண்ணிப் பார்த்து நடக்காதவன் அடைவான் தொல்லை (பணம்)

 

உன்னால் உயர்ந்த நிலையை அடைந்தோர்

நிறைய பேர்கள் உண்டு – அவர்கள்

உனது நிலை தாழ்ந்த பின்பு ஒதுங்குவார் கண்டு

மண்ணாய் அவரை மதித்து நீயும் துணிவுமே கொண்டு

நாளும் முயன்று மேலும் பாடுபட்டால் வெற்றியும் உண்டு (பணம்)

----கவிஞர் கா.மு. ஷெரீப், படம்: பணம் பந்தியிலே, 1961.

தன்னேரிலாத தமிழ் –301.

 

தன்னேரிலாத தமிழ் –301.                                                           

ஈன்ற பொழுதிற் பெரிதுவக்கும் தன்மகனைச்

சான்றோன் எனக்கேட்ட தாய்.-குறள்.69.

 

“ பத்து மாதம் சுமந்திருந்து பெற்றாள்

பகலிரவாய் விழித்திருந்து வளர்த்தாள்

வித்தகனாய் கல்விபெற வைத்தாள்

மேதினியில் நாம் வாழச் செய்தாள்

அன்னையைப் போலொரு தெய்வமில்லை –அவள்

அடி தொழ மறுப்பவர் மனிதரில்லை மண்ணில் மனிதரில்லை (அன்னை)

 

துன்பமும் தொல்லையும் ஏற்றுக்கொண்டே –நம்மை

சுகம் பெறச் செய்திடும் கருணை வெள்ளம் (அன்னை)

 

நாளெல்லாம் பட்டினியாய் இருந்திடுவாள் –ஒரு

நாழிகை நம்பசி பொறுக்க மாட்டாள்

மேலெல்லாம் இளைத்திட பாடுபட்டே

மேன்மையாய் நாம் வாழ செய்திடுவாள் (அன்னை)

--கவிஞர் கா,மு. ஷெரீப், படம்:அன்னையின் ஆணை,1958.

தன்னேரிலாத தமிழ் –300.

 

தன்னேரிலாத தமிழ் –300.

ஒழுக்காறாக் கொள்க ஒருவன்தன் நெஞ்சத்து

அழுக்காறு இலாத இயல்பு. –குறள். 161.

 

வாழ்ந்தாலும் ஏசும்

தாழ்ந்தாலும் ஏசும்

வையகம் இதுதானடா (வாழ்ந்தாலும்)

 

வீழ்ந்தாரைக் கண்டால்

வாய்விட்டுச் சிரிக்கும்

வாழ்ந்தாரைக் கண்டால்

மனதுக்குள் வெறுக்கும்

 

இல்லாரைக் கண்டால்

ஏளனம் செய்யும்

இருப்பவன் கேட்டால்

நடிப்பென மறுக்கும் (வாழ்ந்தாலும்)

 

பண்பாடு இன்றிப்

பாதகம் செய்யும்

பணத்தாலே யாவும்

மறைத்திட நினைக்கும்

 

குணத்தோடு வாழும்

குடும்பத்தை அழிக்கும்

குணம் மாறி நடந்தே

பகைமையை வளர்க்கும் (வாழ்ந்தாலும்)

--கவிஞர் கா.மு. ஷெரீப், படம்: நான் பெற்ற செல்வம், 1956.

 

 

தன்னேரிலாத தமிழ் –299.

 

தன்னேரிலாத தமிழ் –299.

குழலினிது யாழினிது என்பதம் மக்கள்

மழலைச்சொல் கேளா தவர். –குறள்.66.

 

“நான் பெற்ற செல்வம் நலமான செல்வம்

தேன்மொழி பேசும் சிங்காரச் செல்வம்

 

“நான் பெற்ற செல்வம்

 நலமான செல்வம்

தேன்மொழி பேசும்

 சிங்காரச் செல்வம் –நீ (நான்)

 

தொட்டால் மணக்கும் ஜவ்வாது

சுவைத்தால் இனிக்கும் தேன்பாகு

எட்ட இருந்தே நினைத்தாலும்

இனிக்கும் மணக்கும் உன் உருவம் –நீ (நான்)

 

அன்பே இல்லா மானிடரால்

அன்னையை இழந்தாய் இளம் வயதில்

பண்பே அறியாப் பாவியர்கள்

வாழுகின்ற பூமி இது நீ அறிவாய்- கண்ணே (நான்)

--கவிஞர் கா.மு. ஷெரீப், படம்: நான் பெற்ற செல்வம், 1956.

தன்னேரிலாத தமிழ் –298.

 

தன்னேரிலாத தமிழ் –298.

மக்களே போல்வர் கயவர் அவரன்ன

ஒப்பாரி யாம்கண்டது இல்.-குறள். 1071.

 

“அவன்: எல்லாரும் ஓரினம் எல்லாரும் ஓர்குலம்

எல்லாரும் ஒருதாயின் மக்கள் அன்றோ

எல்லாரும் வாழ்வதற்கே பிறந்தார்கள் என்ற நீதி

கொள்ளாமல் தாழ்வு செய்யும் கொடுமையைச் சகித்தல் நன்றோ

ஜாதிசமய பேதம் –மதவாதிகளின் வாதம்

இதற்காக எத்தனை வேதம்- புரியாத மன விரோதம் (ஜாதி)

 

அவள்: அடிமையென ஒரு ஜாதி ஆட்சி செய்ய ஒருஜாதி

கொள்ளை கொள்ள ஒருஜாதி சமுதாய உலகிலே

தீய உயர்வு தாழ்வு ஏனிந்த மோகம்?

மாய உலக வாழ்வு நிலையாது கொள் விவேகம்

 

இருவரும்: ஜாதி சமய பேதம் – மதவாதிகள் வாதம்!.

---கவிஞர் சுத்தானந்த பாரதியார், படம்: ஸ்ரீஆண்டாள், 1948.