சான்றோர் வாய் (மை) மொழி : 113. அறிவியல் சிந்தனைகள். தொல்தமிழர் – நப்பூதனார் – மழை.
எப்பொருள்
எத்தன்மைத் தாயினும் அப்பொருள்
மெய்ப்பொருள்
காண்பது அறிவு
. குறள். 355.
மழை - அறிவியல்
“ மழை என்பது நீரானது வானில் இருந்து நிலத்தில் வீழ்வதைக்
குறிக்கும். மழை
எவ்வாறு ஏற்படுகின்றது எனில், முதலில் கடலில்இருந்தும் பிற நீர்நிலைகளில் இருந்தும், நீரானது கதிரவனின்வெப்பத்தால் நீராவியாகி மேலெழுந்து சென்று மேகங்களைஅடைகின்றது. அப்படி மேலெழுந்து சென்று
மேகங்களை அடையும் பொழுது குளிர்வடைந்து நீராக மாறுகின்றது. பின்னர்
இந்த நீர்தாங்கிய மேகங்களில் (கார்முகில்களில்)
இருந்து நீரானது துளிகளாக, திவலைகளாக பூமியின் மேற்பரப்பில் விழும் போது மழையானது
ஏற்படுகிறது. மழை
வீழும் போது மொத்த நீரும் நிலத்தை அடைவதில்லை. அதில் ஒரு பகுதி நீராவியாகிவிடுகிறது. பாலைவனம் போன்ற பகுதிகளில் மொத்த நீரும்ஆவியாகிவிடுவது உண்டு. ஒரு இடத்தில் மழை அதிகமாகப்
பெய்யும் காலம், அவ்விடத்திற்குரிய மழைக்காலம் என அழைக்கப்படுகின்றது.”
---விக்கிபீடியா.
ஈராயிரம் ஆண்டுகளுக்கு
முந்தைய அறிவியல் அறிவு.
கால நிலைக்கேற்ப வளிமண்டலச்
சுழற்சிகள் ஏற்படுவது
இயல்பே; பருவம் அல்லாத காலத்தில்
மழைப்
பொழிவு இன்றும் உண்டு. இயற்கையை வெகுகாலமாகப் பட்டறிவினால் ஆராய்ந்து
வானியல் பற்றிய
செய்திகளைப் புலவர்கள்
பதிவு செய்துள்ளனர்.
நனந்தலை உலகம் வளைஇ நேமியொடு
வலம்புரி பொறித்த மாதாங்கு தடக்கை
நீர்செல நிமிர்ந்த மாஅல் போலப்
பாடுஇமிழ் பனிக்கடல் பருகி வலன் ஏர்பு
கோடு கொண்டு எழுந்த கொடுஞ்செலவு எழிலி
பெரும்பெயல் பொழிந்த சிறுபுன் மாலை
--நப்பூதனார், முல்லைப். 5 :
1 – 6
அலையோசை
முழங்கும் குளிர்ந்த கடல்நீரைக் குடித்து எழுந்த மேகம், இடமகன்ற
உலகத்தை வளைத்து, வலமாக உயர்ந்தெழுந்து, மலைகளில் தங்கிப் புல்லிய மாலைப் பொழுதில்
பெருமழையைப் பொழிந்தது. இக்காட்சி, சக்கரத்தொடு
வலம்புரிச் சங்கினை ஏந்திய கைகளையும், திருமகளை வைத்த மார்பினையும்
உடைய திருமால், வாமனனாகச் சென்று இரந்தபோது, மாவலி வார்த்த நீர் கையில்பட்ட அளவில், விண்ணையும் மண்ணையும்
அளாவும்படி உயர்ந்ததுபோல விளங்கியது.
பனித்துறைப் பெருங்கடல் இறந்து நீர்பருகிக்
குவவுத்திரை அருந்து கொள்ளைய குடக்கு ஏர்பு
வயவுப்பிடி இனத்தின் வயின்வயின் தோன்றி
இருங்கிளைக் கொண்மூ ஒருங்குடன் துவன்றிக்
காலை வந்தன்றால் காரே ….
--கருவூர்க்
கலிங்கத்தார், அகநா.183: 6-10
பெருங் கூட்டமான மேகங்கள் திரண்டு சுருண்டு
வரும் அலைகளையும் குளிர்ச்சி பொருந்திய துறைகளையும் உடைய பெருங்கடலினுட் சென்றன,
சென்று நீரினை மிகுதியாக உண்டன. உண்டு,
மேற்குத் திசையில் எழுந்து சூலுற்ற பெண் யானைக் கூட்டம் போல இடந்தோறும் இடந்தோறும்
வந்து தோன்றி ஒலியுடன் மழையைப் பொழிவதற்கு ஒன்றுகூடக் கார்காலம் காலையே வந்து
விட்டது.
……………………. இன்னீர்த்
தடங் கடல் வாயின் உண்டு சில் நீர் என
…………………. நற்.115 : 3 – 4
மேகங்களும் இனிய நீரையுடைய பெரிய கடலகத்து
வாயினால் உண்டு – எஞ்சிய கடலின் நீர் சிறிது நீர் என்னும்படி
கொணர்ந்தன.
இரு விசும்பு அதிர மின்னிக்
கருவி மாமழை கடல் முகந்தனவே
-மதுரை மருதங்கிழார் மகனார் சொகுத்தனார்.
நற். 329 : 10 – 11
கருமை மிக்க வானம் ஒலியுண்டாகுமாறு
இடித்து மின்னி மழைக்குரிய மேகக் கூட்டத்தோடு கடலில் சென்று நீர் முகந்து எழுந்த கார்காலம்
வந்துற்றது.
மேற்சுட்டிய
மேற்கோள்களில் மழை எவ்வாறு பொழிகிறது என்பதற்கான அறிவியல் நுட்பம் செறிந்த உண்மைகளை
இன்றைய அறிவியல் சிந்தனைகளோடு ஒப்பிட்டு உணரவும் – பழந்தமிழ்ப்
புலவர்களின் அறிவியல் அறிவாற்றல் தெற்றென விளங்கக் காணலாம்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக