தன்னேரிலாத
தமிழ்-239.
” மானம் அழிந்தபின் வாழாமை முன்னினிதே
தானம்
அழியாமைத்
தான்
அடங்கி
வாழ்வினிதே
ஊனம்
ஒன்று
இன்றி
உயர்ந்த
பொருளுடைமை
மானிடவர்க்
கெல்லாம்
இனிது.”
–இனியவைநாற்பது, 40.
மாந்தர்க்கு உயிரினும் சிறந்த மானம் போனபின் வாழாமை இனிது ; தன் நிலையில் தாழாமல் அடக்கம் உடையவராய் வாழ்தல் இனிது ; எக்குறையும் இல்லாது உயர்ந்த செல்வராய் வாழ்தல் எல்லார்க்கும் இனிது.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக