தன்னேரிலாத
தமிழ்-241.
“அனைத்தையுந் தோற்றனை அருவிபாய் கவுள்
சினக் களி மால் களிறனைய சீற்றத்தோய்
மனத்திடை நினைக்குவது என்னை வல்லைநின்
புனக்கொடிக்கு இயைந்து இனிப் பொருதும் யாம் என்றான்.-நைடதம், எ.இ.
நளனே…! அனைத்தையும் சூதாடித்
தோற்றுவிட்டாய், மலையருவியானது
பாயும் கபோசலத்தை
உடையவனே, சினம் கொண்ட பெருமை பொருந்திய யானையை ஒத்த தோற்றத்தினை
உடையோய்…! இனியும் நீ மனத்தில் நினைக்குவது என்னை
? விரைந்து வா ..உன் மனையாளைப்
பணையமாக வைத்துச் சூதாடுக என்றான் புட்கரன்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக