தன்னேரிலாத
தமிழ்-222.
”கருங்கால் வேங்கை மலரின் நாளும்
பொன் அன்ன வீ சுமந்து
மணி அன்ன நீர் கடற் படரும்
செவ்வரைப் படப்பை நாஞ்சில் பொருந
சிறு வெள் அருவிப் பெருங்கல் நாடனை
நீ வாழியர் நின் தந்தை
தாய் வாழியர் நிற் பயந்திசினோரே”
-----புறநானூறு, 137.
கரிய தாள் பொருந்திய
வேங்கை மலரின் பொன்போன்ற
பூவைச் சுமந்து , பளிங்கு மணி போன்ற நீர் நாள்தோறும்
கடலில் சென்று கலக்கும் . அத்தகைய வளம் பொருந்திய
சிறு வெள்ளிய அருவியுடைய மலை நாடனே..! நீ ( நாஞ்சில் வள்ளுவன்) வாழ்வாயாக ; நின்னைப்
பெற்றோராகிய
நின் தந்தையும்
தாயும் வாழ்க.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக