தன்னேரிலாத தமிழ் –493: குறள் கூறும் ”பொருள்” பெறுக.

 

669

துன்பம் உறவரினும் செய்க துணிவாற்றி

இன்பம் பயக்கும் வினை.

செய்யத் துணிந்த செயலில் துன்பம் நேரிடினும் கலங்காது, துணிவுடன் செயலாற்றி இன்புறுதல் வேண்டும்.

“ நரம்பு எழுந்து நல்கூர்ந்தார் ஆயினும் சான்றோர்

குரம்பு எழுந்து குற்றம் கொண்டு ஏறார்-உரம் கவறா

உள்ளம் எனும் நாரினார் கட்டி உளவரையால்

செய்வர் செயற்பாலவை.” ---நாலடியார், 153.

 நரம்புகள் தளர்ந்து வறுமையுற்றாலும் சான்றோர் தம் எல்லை கடந்து எவரிடத்தும் இரந்துண்டு வாழும் குற்றத்தைக் கைக்கொண்டு  போகார். அறிவைக் கவறாக வைத்து, முயற்சி என்னும் நாரினாலே மனத்தைக் கட்டித் தம்மிடம் இருக்கின்ற பொருளைக் கொண்டு, செய்யத்தக்க செயல்களைச் செவ்வனே செய்து முடிப்பர்.