தன்னேரிலாத
தமிழ் –483: குறள்
கூறும் ”பொருள்” பெறுக.
642
ஆக்கமும்
கேடும்
அதனால்
வருதலால்
காத்தோம்பல்
சொல்லின்கண்
சோர்வு.
ஒருவனுக்கு, மேன்மையும்
கேடும்,
சொல்லும்
சொல்லால்
வந்துசேர்வதால், சொற்குற்றம்
வாராமல் நாவைக் காத்துக்கொள்ள
வேண்டும்.
”ஈகை அரிது எனினும் இன்சொலினும் நல் கூர்தல்
ஓ ஓ கொடிது அம்மா நா கொன்று
தீவினைக் கம்மியனால் வாய்ப்பூட்டு இடப்படின் மற்று
ஆ ஆ இவரென் செய்வார். – நீதிநெறிவிளக்கம்,
68.
ஒருவன் பிறருக்குப் பொருள் எதையும் கொடுக்கவில்லை என்றாலும் இனிய சொற்களைக் கூறுவதிலும் வறுமையைப் பெறுதல் மிகமிகக் கொடுமையாம் .ஏனெனில், தீவினையாளனாகிய கம்மாளன் அவர்களுடைய நாவினை முடக்கி , வாய்திறந்து பேச முடியாதபடி வாய்ப்பூட்டுப் போட்டு விட்டால், அப்போது அவர்கள் விரும்பினாலும் இனிய சொற்களைக் கூறமுடியாது.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக