தன்னேரிலாத தமிழ் –378: குறள் கூறும் ”பொருள்” பெறுக.
169
அவ்விய நெஞ்சத்தான் ஆக்கமும் செவ்வியான்
கேடும் நினைக்கப் படும்.
பொறாமை நிறைந்தவனின் செல்வ வளமும் ; நற்பண்புடையவனின் வறுமையும் சிந்திக்க வேண்டியவையே. நினைத்துப் பார்த்தால் பொறாமையாளன் செல்வமும் பண்புடையான் வறுமையும் நிலையில்லாதன என்பது இனிது விளங்கும்.
” கடைக்கால் தலைக் கண்ணது ஆகிக் குடைக்கால் போல்
கீழ் மேலாய் நிற்கும் உலகு.” ---- நாலடியார், 368.
விரித்துப் பிடித்திருக்கும் குடையின் காம்பைப் போல மேலோர் கீழோர் ஆவதும் கீழோர் மேலோர் ஆவதும் இவ்வுலகத்து இயற்கை.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக