தன்னேரிலாத தமிழ் –314.
துஞ்சுங்கால் தோள்மேலர் ஆகி விழிக்குங்கால்
நெஞ்சத்தர் ஆவர் விரைந்து. –குறள்,1218.
“மூடியிருந்த என்
விழியினுள் வந்தொரு
மோகனக் கள்வன் விளையாடினான் – மையல்
மூட்டிடும் மோகன இசை பாடினான் (மூடி)
ஈடு இணையில்லாத ஜாலத்தினால்
– வெறும்
இன்பக் கனவாக மறைந்தோடினான் – எல்லாம்
வேடிக்கையாகவே கேளிக்கை
காட்டியே
பேதை என் நெஞ்சம் கவர்ந்தோடினான் (மூடி)
வானவில் போலே மறைந்தவன்
மீண்டும் என்
வாழ்வினில் ஒளி வீச வாரானோ ?
தேனிருந்தும் வண்டு தீண்டா
மலராய் – தினம்
வாடிமெலிவேனோ… ஏக்கம்
தீராமலே என்றும் நலிவேனோ..? (மூடி)
---கவிஞர் கு. மா. பாலசுப்பிரமணியம், படம்
: இன்ஸ்பெக்டர், 1953.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக