தன்னேரிலாத தமிழ் –327.
தம்பொருள் என்பதம் மக்கள் அவர்பொருள்
தம்தம் வினையான் வரும். – குறள். 63.
‘ இந்தப் பச்சைக்கிளிக்கொரு செவ்வந்திப் பூவில்
தொட்டிலைக் கட்டி வைத்தேன் – அதில்
பட்டுத் துகிலுடன் அன்னச்
சிறகினை
மெல்லென இட்டு வைத்தேன்
நான் ஆராரோ என்று தாலாட்ட
இன்னும் யார் யாரோ வந்து
பாராட்ட (பச்சை)
எந்தக் குழந்தையும் நல்ல
குழந்தை தான்
மண்ணில் பிறக்கையிலே – பின்
நல்லவர் ஆவதும் தீயவர் ஆவதும்
அன்னை வளர்ப்பதிலே
தூக்க மருந்தினைப்போன்றவைகள்
பெற்றவர்
போற்றும் புகழுரைகள் – நோய்
தீர்க்கும் மருந்தினைப்
போன்றவைகள் –கற்றவர்
கூறும் அறிவுரைகள்
ஆறுகரையில் அடங்கி நடந்திடில்
காடு வளம் பெறலாம் – தினம்
நல்ல நெறிகண்டு பிள்ளை வளர்ந்திடில்
நாடு நலம் பெறலாம்
பாதை தவறிய கால்கள் விரும்பிய
ஊர் சென்று சேர்வதில்லை – நல்ல
பண்பு தவறிய பிள்ளைகள் பெற்றவர்
பேர் சொல்லி வாழ்வதில்லை (பச்சை)
----கவிஞர் புலமைப்பித்தன், படம் : நீதிக்குத்
தலைவணங்கு, ஆ.இ.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக