திருக்குறள்
-சிறப்புரை
:1248
பரிந்தவர்
நல்காரென்று
ஏங்கிப்
பிரிந்தவர்
பின்செல்வாய்
பேதையென்
நெஞ்சு. ---- க ௨ ௪ ௮
நெஞ்சே…!
தலைவரைப் பிரிந்து வருந்தும் நம்மை அவர் அன்பு பாராட்டவில்லை என்று கருதி,
இரங்கி, (நமது நிலைமையைத் தெரிவிக்க ) பிரிந்து சென்றவர் பின் செல்கின்றாயே,
நீ யாதும் அறியாய்.
“ காணாமை இருள்பரப்பி கையற்ற கங்குலான்
மாணாநோய் செய்தான்கண் சென்றாய் மற்று அவனை நீ
காணவும் பெற்றாயோ காணாயோ மட நெஞ்சே.” ---கலித்தொகை.
அறியாமையுடைய நெஞ்சே….! கானலிடத்தே எந்தப்பொருளையும் எவரும்
காணவியலாத வண்ணம் இருளைப் பரப்பிச் செயலற்றுப் போதற்கரிய கங்குல் பொழுதில்.
மாட்சிமைப்படாத காமநோயைச் செய்தவனிடத்தே சென்றாய் ; அப்படிச் சென்றாயே, மற்று நீ அவனைக் காணப் பெற்றனையோ
அல்லது அவனைக் காணாதுதான் இருந்தனையோ…? கூறுவாயாக.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக