திருக்குறள்
-சிறப்புரை
:1271
128. குறிப்பறிவுறுத்தல்
கரப்பினும்
கையிகந்
தொல்லாநின்
உண்கண்
உரைக்க
லுறுவதொன்று
உண்டு. ---- க ௨ ௭க
தோழி…!
நீ எதுவும் சொல்லாமல் உன் மனத்துள் மறைத்து வைப்பினும்; உன்னையும் கடந்து ; உன்னை அறியாமல் ; உன் மையுண்ட கண்கள் உரைக்கும் செய்தி
ஒன்று உள்ளது.
“ இன்று இவ்வூர் அலர் தூற்ற எய்யாய்
நீ துறத்தலின்
நின்றதன் எவ்வநோய் என்னையும் மறைத்தாள்மன்
வென்ற வேல்நுதி ஏய்க்கும் விறல்நலன் இழந்து இனி
நின்றுநீர் உகக் கலுழும் நெடுபெருங் கண் அல்லாக்கால்.”—கலித்தொகை.
இன்று இவ்வூர் அலர் தூற்றுகின்றது ; இவள் துன்பத்தை அறியாதவனாக
இருக்கின்றாய் ; நீ இவளைத் துறந்தமையின், தன்னிடத்தே நிலைபெற்றிருந்த வருத்தத்தை உடைய காமநோயை என்னையும் உட்பட மறைத்தாள்
; வெற்றிகொண்ட வேலினது முனையைப் போன்று தன் ஆற்றலையும் அழகையும் இனி
இழந்து நீர் நின்று உகும்படியாக நெடிய பெரிய கண்கள் கலங்குகின்றனவே, இதனை மறைத்தாள் அல்லவே…! கண் புலப்படுத்தி விட்டதே…!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக